Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Φαγητό του...δρόμου- Η μυθολογία της καντίνας στην Πάτρα- Πού έχουν στήσει...καρτέρι; Ποιοί είναι οι fun του είδους;

Φαγητό του...δρόμου- Η μυθολογία της καντίνας στην Πάτρα- Πού έχουν στήσει...καρτέρι; Ποιοί είναι οι fun του είδους; Στην καντίνα είσαι χαλαρός, ανέμελος και απροβλημάτιστος

Στην καντίνα είσαι χαλαρός, ανέμελος και απροβλημάτιστος

Η υπόθεση του «φαγητού του δρόμου» είναι άμεσα συνυφασμένη με τις καντίνες. Είτε κινητές, είτε σταθερές οι καντίνες της Πάτρας, προσφέρουν πολλά περισσότερα από ένα σουβλάκι μετά από ένα ξενύχτι ή έναν κρύο φραπέ στη ζέστη του καλοκαιριού.
Είναι ένας τρόπος ζωής, μια συνήθεια που σε βγάζει από τους κανόνες του καθωσπρεπισμού. Μπορείς να πας με το μαγιό ή με τα ρούχα της δουλειάς, μπορείς να κάτσεις όσο θέλεις, αφού το μαγαζί δεν κλείνει ποτέ.
Στην καντίνα είσαι χαλαρός, ανέμελος και απροβλημάτιστος.
Τόσο για το τι θα φας, όσο και για το τι θα πληρώσεις. Όλα είναι αυθεντικά και φθηνά.
Η κυρία Ρένα Μαλλιώρη διατηρεί με το γιό της Θάνο την καντίνα στην πρώην γεφυροπλάστιγγα στο Ρίον. Σταθερή η καντίνα, σταθεροί και οι πελάτες.
Το πρωί για καφέ, το μεσημέρι για μπύρα με εκλεκτό μεζέ, το βράδυ για φαγητό. Και φυσικά, όλη την ώρα οι οδηγοί φορτηγών που σταματούν στα γρήγορα για έναν καφέ ή για έναν μεζέ.
Για την Ρένα Μαλλιώρη η εμπειρία είναι πρωτόγνωρη. «Πότε δεν φανταζόμουν ότι μια καντίνα θα έχει τόση δουλειά. Πρέπει να είσαι πάνω στη δουλειά συνέχεια, μιας και το μαγαζί δεν κλείνει ποτέ», μου λέει.
Το καλοκαίρι τα πράγματα είναι καλά. Ο κόσμος αναζητά μια ανάσα δροσιάς και μια έξοδο που θα την ευχαριστηθεί χωρίς να την ακριβοπληρώσει. Έτσι η καντίνα είναι μια ιδανική επιλογή.
Κάτι οι λουόμενοι, κάτι οι ξενύχτηδες από τα μπαρ της παραλιακής του Ρίου, βγαίνει το μεροκάματο.
Και φυσικά οι φορτηγατζήδες και οι σταθεροί πελάτες.
Το χειμώνα τα πράγματα «σφίγγουν», ωστόσο η διανομή κατ’ οίκον λειτουργεί. Πολλοί είναι οι Ριώτες που αγαπούν τις γεύσεις της καντίνας και τις φέρνουν στο σπίτι τους.
Η καντίνα ως 24ωρο μαγαζί έχει και τις «ανάποδες», κυρίως τις νύχτες, όπου το σπίρτο του οινοπνεύματος, κάνει τα… πνεύματα πιο οξύθυμα. Κάποιοι δεν πληρώνουν και κάνουν σκηνή, άλλοι φεύγουν χωρίς πάλι να πληρώσουν. Όλοι τους θέλουν ειδική μεταχείριση και οι καντινιέρηδες έχουν τον τρόπο τους, ώστε το τέλος να είναι όλα «μέλι γάλα».
Φυσικά, οι δυο καντίνες που βρίσκονται στην προβλήτα των φέρι μποτ, αποτελούν «σήμα κατατεθέν». Επί χρόνια έχουν εξυπηρετήσει εκατομμύρια διερχόμενων, Έλληνες και ξένους. Η τσίκνα από τα σουβλάκια σε τραβάει από τη μύτη, είτε πεινάς είτε όχι. Σουβλάκια σερβιρισμένα στο χαρτί με την απαραίτητη φέτα λευκού ψωμιού, είναι ό,τι πρέπει μετά από ένα ξενύχτι ή ένα κουραστικό μπάνιο.
Αλλά και το γεγονός ότι πωλούν τσιγάρα όλο το 24ωρο, έχουν σώσει πολλούς θεριακλήδες από τα… βάσανα.
Η καντίνα όμως, ιδίως η σταθερή με τα τραπεζάκια και τα προστατευτικά νάυλον το χειμώνα, είναι και τόπος συνάντησης. Στην καντίνα που βρίσκεται στην έξοδο της Περιμετρικής πριν το φανάρι της Εγλυκάδας, ο καντινιέρης το χειμώνα βάζει μια κλασσική ξυλόσομπα, φέροντας κοντά τους πελάτες, είτε γνωρίζονται, είτε όχι.
 Φάνης Βγενόπουλος
TheBest